Parku i Besimit është frymëzuar nga vlerat e Shkrimeve të Shenjta dhe vlerat e harmonisë fetare dhe bashkëjetesës që karakterizojnë Shqipërinë, virtyte të trashëguara ndër breza. Ky konkurs ndërkombëtar për projektimin e masterplanit aspiron të mishërojë këto vlera, duke synuar gjenerimin e një koncepti të ri të “bashkësisë” dhe “strehimit”. Parku do të ofrojë hapësira për pushim dhe ndërveprim për grupe, kombësi dhe besime të ndryshme, dhe do të shërbejë si një vend për ngjarje që festojnë këto komunitete. Nëpërmjet theksit mbi bashkëjetesën, ky projekt do të krijojë një dinamikë të re hapësinore në kryeqytet, duke përmirësuar cilësinë e jetës dhe shpirtin qytetar, dhe duke festuar paqen, qëndrueshmërinë dhe unitetin e popullit shqiptar, në të gjitha besimet e tij.
Historikisht, Shqipëria ka shërbyer si një urë lidhëse midis kulturave të Lindjes dhe Perëndimit, ku besimet e ndryshme janë integruar gradualisht. Nga paganizmi i lashtë te katolicizmi, ortodoksia, dhe islami, grupe të ndryshme fetare kanë kontribuar me vlerat, traditat dhe zakonet e tyre, duke krijuar një hapësirë të lirë që të tërë e kanë quajtur “shtëpi”. Pavarësisht vështirësive, Shqipëria ka konsoliduar vlerat e përbashkëta, duke triumfuar mbi ndarjet ideologjike për t’u kthyer në një vend ku dominon toleranca, vëllazëria dhe harmonia ndërfetare.
Zhvillimet dramatike të shekullit të 20-të e përballën popullin shqiptar me një epokë shtypjeje, autoritarizmi dhe sakrifice. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, shqiptarët rezistuan pushtuesit nazistë, duke mbrojtur hebrenjtë që kërkonin strehim nga persekutimi. Më pas, nën diktaturën komuniste, ku feja ishte ndaluar, shqiptarët vazhduan të ushtronin besimin e tyre fshehurazi, shpesh duke e paguar çmimin me ndëshkime të rënda. Megjithatë, gjatë kësaj kohe, shqiptarët qëndruan të palëkundur në besimin se liria fetare është një virtyt thelbësor. Pas gati gjysmë shekulli nën regjimin komunist, shqiptarët gëzojnë një shoqëri ku çdo besim është i mirëpritur, çdo besimtar është i mbrojtur dhe çdokush është i lirë të praktikojë besimin e tij si pjesë e identitetit të tij/saj fetar.
Kjo trashëgimi e tolerancës nuk është thjesht një aspekt që i përket të kaluarës. Ajo vazhdon të formësojë të ardhmen e vendit. Aktualisht, Shqipëria po përgatitet të krijojë një enklavë sovrane për Urdhrin Bektashi, një traditë unike dhe e thellë sufiste që ka qenë një simbol i përfshirjes dhe lirisë shpirtërore. Kjo nismë, do të sigurojë një qendër globale për dialogun ndërfetar dhe moderimin fetar, duke thelluar angazhimin e Shqipërisë për të krijuar harmoni në diversitet. Më shumë se një akt politik apo fetar, është një deklaratë për botën: fuqia e një kombi qëndron në aftësinë për të përqafuar të gjitha besimet, duke siguruar që identiteti shpirtëror të jetë një forcë për bashkim, jo për ndarje.
Në këtë frymë, Parku i Besimit do të qëndrojë si një dëshmi e gjallë e besimit të palëkundur të Shqipërisë në bashkëjetesë – mes njerëzimit dhe natyrës, mes individit dhe hyjnores, dhe, mbi të gjitha, mes njëri-tjetrit. Më shumë se një hapësirë, Parku i Besimit do të jetë një deklaratë që uniteti nuk është vetëm një ideal, por një forcë përcaktuese. Si një monument për qëndrueshmërinë e hekurt dhe shpirtin e përbashkët të popullit shqiptar, Parku i Besimit do të konfirmojë se edhe përballë ndarjeve, shpresa mbijeton dhe bashkësia triumfon.
